CHAPTER 48
“kamusta ka housemate si Attorney?”
Natigil ako sa pag-subo at dahan-dahang napa-tingin kay Lynx at Fortune na naka-upo sa harapan ko
“Housemate talaga, Lynx? pero ano nga, Reu?” sabad ni Fortune habang maingay na nahigop sa soup na baon-baon niya. Walang tiwala sa lutong restaurant.
“M-maayos naman… Tsaka uwi na ‘ko bukas ‘e” I answered trying to be cool, iwinawaksi sa aking isipan ang landian namin nung nakaraan “hatid niyo ko ha?”
“Stupid, I’ll go with you di ba? ” napa-tango na lamang ako nang maalala na uuwi nga rin pala si Lynx. “Pero ano? wala ba–Oh my gosh!”
Takha ako’ng napa-tingin kay Lynx nang bigla ito’ng napa-sigaw habang nanlalaki ang mga matang naka-tingin sa bandang likuran ‘ko kung nasaan ang entrance, Nang akmang lilingunin ‘ko na kung anong meron sa likod ay bigla na lamang may mga kamay na tumakip sa aking mata.
“Don’t move, don’t try to look…” rinig ko ang maaligasgas ba boses ni Fortune sa aking likudan
” What’s happening?” I asked curiously and my inside is now starting to panick.
“Ano ba, Jimenez! hayaan mo siyang makita!” bigla ko’ng naramdaman ang marahas na pag-alis ng kamay ni Fortune sa aking mata, and when ny sight started to get clear, I saw a woman with her natural brown hair, slim body, and proud face.
Soriena’s arms were clinging on Adam’s arms, mayroon pang binulong si Adam kay Soriena at elegante namang tumawa ang babae, nang maupo tsaka lamang sila nag-hiwalay.
“Shh, wag ka’ng lumingon, Reu” I felt a warm hands trying to wipe my tears away, I was too busy looking at them ni hindi ko man lang namalayan na tumutulo ang luha ko.
I felt a bang inside my chest, what the fuck?
“I thought I’ve move on already…” I whispered, doon ko rin napansin na nasa tabi ko na pala si Lynx at sinusubukang takpan ako sa iba upang maitago ang aking pag-iyak. “Hindi pa pala..”
“Inom tayo, g ka?” Natawa na lamang ako sa biglang pag-aaya ni Lynx.
” ANG sakit lang! Reu! Ang s-sakit!”
Ilang minuto pa lamang ang nakalilipas ay nag-iiyakan na kami ni Lynx sa loob ng kaniyang condo, habang si Fortune naman ay pumunta sa bahay ko upang kuhain ang mga gamit para sa flight ko bukas.
“bakit lagi nalang tayong sinasaktan?!” mariing sigaw ko at napa-yakap na lamang kay Lynx, ginantihan niya naman ako ng yakap at umiyak sa aking balikat.
“Bakit ba lagi nalang silang nape-pressure sa ganda natin kaya sila naghahanap ng pangit?! ” Lynx shouted back. napa-tango ako at humagulgol habang hawak hawak ang basyo ng beer.
“Reu niyo pagod na…” I murmured “Pagod na ako.”
Nakaramdam ako ng mahihinang pag-hagod sa aking likod dahilan kung bakit mas napa-lakas ang aking iyak.
“Andito lang ako, Reu..” that was the last thing I remembered when suddenly everything went blank.
“Gago, gisingin ko ba?”
“Gisingin niyo para siyang tanga”
“Ikaw na, Dos”
” It’s Steven for you, a-holes”Belongs to © n0velDrama.Org.
My eyes were blurry, nang subukan ko’ng ibuka ang mata ko ay tanging tatlong pigura lamang ng lalaki ang nakikita ko.
“Putangina, ang sakit” mabilis ako’ng na-upo habang inaalalayan ang aking ulo na para’ng may anchor sa bigat.
” Hey, slow down” I heard Fortunes voice beside me, naka-hawak siya sa aking ulo habang ang isa namang kamay ay nasa bewang ko. “I’ll carry you, okay?”
Hindi niya ako hinayaang mag-protesta dahil ilang segundo pa lamang ay ramdam ko ba ang pag-gaan ng aking timbang at nang maingat na pag-kapit niya sa’kin, he carried me in a bridal way.
“Salamat” I murmured nang mailagay niya ako sa upuan, nang dumilat ako ay malinaw na ang aking paningin, kita ko ang maamong mukha ni Fortune na nasa harapan ko.
“Pfft–Kain kana, Reu ha?” napa-kunot anv aking noo ng makita ang kaniyang pag-pipigil ng tawa, he even covered his mouth using his fist.
“What the f-ck are you laughing at?” I hissed under my breath and when I roamed my eyes, I saw the three idiots trying hard not to laugh by bowing down their heads or bitting their lips.
“Remember? Nung sinabi mo kay Zhack about crying?” Ken tried to sounds formal but his smirked failed him.
” Ah?… about not crying hard too much because our eyes will get swollen and–” I was cut off when I suddenly remembered what happened last night. I cried and cried and cried, Oh my gosh!
I ran as fast as I could towards to the comfort room, and instead of pitying my self dahil sa namamaga ko’ng mata at sabog sabog na buhok, I just wished that teleporting is real, sana mag-teleport na lang ako.
“Nakakahiya– Oh my gosh! yung flight ko!” Mabilis akong dumiretso sa loob ng aking kwarto at naka-hinga ng maluwag ng makitang alas otsi palang ng umaga, three o’clock pa naman ang flight ko.
“Reu, kumain ka na, nag-luto na si Fortune at Ken” nilingon ko ang nagsalitang si Steve sa pintuan ng kwarto at napa-ngiti, gosh! Na-miss ko luto nila!
“kain ka na!” Gelo pulled a chair for me, halos maglaway ang aking bibig ng makitang mayroong sinigang, kare-kare at menudo sa harapan ko,
Habang nagka-kainan ay hindi ko maiwasan ang pag-ngiti dahil sa mga random chismisan namin.
“Wait, asaan nga pala si Lynx?” napa-kunot ang aking noo ng maalalang wala si Lynx! And f-ck “Bakit andito tayo sa bahay?!”
Last night– if my memory serves me right– nasa condo kami ni Lynx!
“Someone arrived last night, jowa daw ni Lynx.. Jameson Rushion Monteverde raw” ani Ken matapos ngumuya at uminom ng tubig bago tumingin sa’kin “Kilala mo?”
I sighed and nodded.
“Yeah, just text her na may flight kami mamaya”
“Reu Canary! Dalian mo na! ”
mahigpit ang aking pagkaka-kapit sa hawakan ng aking maleta habang mariing naka-titig sa harapan ng airport, he didn’t came, gano’n ba siya ka-busy kay Soriena?
“Reu, hoy–ano? Inaantay mo? Hindi na darating ‘yon!” tanging irap na lamang ang naibigay ko kay Lynx at tumuloy na.
Hanggang sa nakalipad na ang eroplano ay nag-aantay pa ‘rin akong baka dumating siya, but no, he did not came not even his shadows.
Umalis ako sa pinas na wala siya, babalik ako sa pinas ng wala siya.
I smiled bitterly and stared at my phone kung nasaan ang message na iniwan ko kanina sa kaniya bago pumuntang airport, iniwan ko rin ang kaniyang phone sa kwarto niya.
To: Atty. Adam
Hi, u can have the whole house now, aalis na ako, tc
Below that message ay ang apat na katagang matagal ko nang itinanggi sa aking sistema.
I still love you.